Van bikinimodel naar rolmodel: Sofia 10 jaar prinses van Zweden
In dit artikel:
Sofia Hellqvist is in tien jaar tijd uitgegroeid van voormalig model en reality‑ster tot een gerespecteerde prinses binnen het Zweedse koningshuis. Haar traject begon publiekelijk toen zij in 2009 prins Carl Philip ontmoette tijdens een lunch in het kustplaatsje Båstad; vijf jaar later traden ze op 13 juni 2015 in het huwelijk. De start van hun relatie en Sofia’s verleden — onder meer topless‑shoots en deelname aan het programma Paradise Hotel — wekten aanvankelijk verbazing en scepsis, maar haar inzet sinds die tijd veranderde dat beeld radicaal.
Na een periode in New York en vrijwilligerswerk in Ghana richtte Sofia samen met een vriendin in 2010 Project Playground op, een organisatie die zich inzet voor kinderen en jongeren in de Townships rond Kaapstad, met name in Langa. Ze verdiepte zich daarna in kinder‑ en ontwikkelingsvraagstukken aan de universiteit van Stockholm en kreeg, naarmate haar relatie met de prins vaster werd, trainingen vanuit het hof om de taken van een prinses te kunnen dragen. Die voorbereiding en betrokkenheid leveren nu waardering op: ze wordt gezien als een aanwinst voor de koninklijke familie.
Tijdens de coronapandemie koos Sofia ervoor niet aan de zijlijn te blijven. Als beschermvrouwe van Sophiahemmet (een ziekenhuis en verplegingsschool met historische banden met de koninklijke familie) volgde ze een spoedcursus en draaide mee op de werkvloer met reiniging, desinfectie en het ondersteunen van keuken- en serviceroutines, om zorgpersoneel te ontlasten. Ze omschrijft die periode als een van de mooiste ervaringen van haar leven.
Samen met Carl Philip doet Sofia veel koninklijke taken, maar het paar richt zich ook op twee hoofdthema’s via hun Stichting Prins Carl Philip en Prinses Sofia: het tegengaan van cyberpesten en het vergroten van begrip voor dyslexie. De campagne tegen online pesten komt voort uit persoonlijke ervaring: het koninklijke bestaan bracht bij beiden heftige publieke kritiek en Sofia benadrukt de kwetsbaarheid die die aandacht bij mensen, vooral jongeren en minderheden, kan veroorzaken. Tegelijk huisvest hun stichting aandacht voor dyslexie — een aandoening die meerdere leden van het huis Bernadotte treft, waaronder de koning en prins Carl Philip zelf.
Privé leven en woning illustreren de normaliserende kant van hun rol. Het paar woont in Villa Solbacken op Djurgården, een tussenwoning uit de jaren dertig die generaties geleden bewoond werd door prins Bertil en Lilian Craig. Tegenwoordig is het een druk gezinsleven: Alexander (geboren april 2016), Gabriel (augustus 2017), Julian (maart 2021) en hun jongste, prinses Ines, geboren op 7 februari 2025. Ines werd op 13 juni — precies op de tiende trouwdag van haar ouders — gedoopt in de paleiskapel van Drottningholm. Een anekdote rond haar naam toont de informele kant van het hof: koning Carl Gustaf sprak haar naam in een kabinetsvergadering verkeerd uit als “Inse”, waarna die variant onverwacht enige navolging kreeg in Zweden.
De kinderen van Carl Philip en Sofia behouden hun titels en hertogdommen, maar worden sinds een koninklijk besluit van 2019 niet meer tot het actieve Koninklijk Huis gerekend. Dat betekent dat zij geen staatsvergoeding ontvangen en geen officiële koninklijke taken zullen vervullen; men verwacht dat zij een eigen maatschappelijke en beroepsmatige weg kiezen buiten het hof.
Werkbelasting en zichtbaarheid zijn tegenwoordig bescheidener maar consistent: in 2024 vervulde prins Carl Philip ongeveer tachtig officiële verplichtingen, Sofia circa 59. De prinses houdt zich bewust terughoudend op sociale media — zij beheert wel het officiële Instagramaccount van het paar, maar gebruikt persoonlijk platforms weinig omdat ze daar niet gelukkiger van wordt. Die keuze sluit aan bij haar inzet om vooral praktische en maatschappelijke bijdragen te leveren in plaats van alleen publieke optredens.
Kortom: Sofia’s ontwikkeling van een gespottete figuur uit de glamourwereld naar een betrokken, maatschappelijk georiënteerde prinses illustreert een succesvolle integratie in een moderne monarchie. Haar praktijkervaring in ontwikkelingsprojecten, inzet tijdens de pandemie en focus op digitale veiligheid en dyslexie tonen een concretisering van haar rol die door brede lagen van de Zweedse samenleving wordt gewaardeerd.